Yapının temeli üzerinde oluşacak oturma miktarını öngörmek, çatlama veya deformasyon riskini minimize etmek ve güvenli bir yapı sağlamak için kritiktir.

Sayısal analiz yöntemleri (PLAXIS, GeoStudio gibi), laboratuvar testleri ve saha verileri ile zemin ve yapı yükleri dikkate alınarak oturma miktarı hesaplanır.

Gevşek kum, silt ve organik zeminler daha fazla oturmaya meyillidir. Sıkı ve granüler zeminlerde oturma daha azdır.

Zemin iyileştirme, derin temel kullanımı, geniş tabanlı radye temeller veya kazık uygulamaları ile öngörülen oturma miktarı minimize edilir.

Zemin tipi, tabaka kalınlıkları, yük durumu, su seviyesi, yapı ağırlığı ve çevresel faktörler detaylı olarak değerlendirilir.